Χλωρίδα

Η Κεφαλονίτικη Ελάτη, Abies cephalonica, είναι το κύριο είδος στο Εθνικό Πάρκο. Ονομάστηκε έτσι καθώς ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά στην Κεφαλονιά και κατατάχθηκε ως μοναδικό είδος. Λόγω της απομόνωσης του νησιού, το είδος έχει παραμείνει καθαρό και δεν έχει δημιουργήσει υβρίδια. Η Κεφαλονίτικη Ελάτη, κωνοφόρο και γυμνόσπερμο (εξωτερικοί σπόροι), ανήκει στην οικογένεια abies. Μπορεί να ευδοκιμήσει σε υψόμετρο 800-1600 μέτρων, αλλά μπορεί να βρεθεί και σε μεγαλύτερα ή μικρότερα υψόμετρα αλλού στην Ελλάδα. Αναπτύσσεται στη σκιά ενός άλλου δέντρου, όπου μπορεί να παραμείνει για εκατό χρόνια. Όταν όμως αφήνει πίσω του αυτή τη μητρική συστάδα δέντρων, αναπτύσσεται πολύ γρήγορα και μπορεί να ζήσει μέχρι και 500 χρόνια. Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να φτάσει σε ύψος 30.

Ιδιαίτερα χαρακτηριστικό της Κεφαλονίτικης Ελάτης είναι οι βελόνες της, οι οποίες έχουν μήκος 15-22 χιλιοστά και είναι τοποθετημένες σε σπείρες. Σκληρές και μυτερές, είναι επίπεδες και έχουν σκούρο πράσινο χρώμα στην κορυφή, ενώ από κάτω έχουν σχήμα καρίνας σκάφους με δύο παράλληλες λευκές γραμμές που διατρέχουν το μήκος τους. Το δέντρο ανθίζει τον Μάιο και τον Ιούνιο. Όπως και σε άλλα είδη ελάτης, τα αρσενικά άνθη είναι ξεχωριστά από τα θηλυκά, αν και συνυπάρχουν στο ίδιο δέντρο. Το δέντρο καρποφορεί σε ηλικία περίπου 20-30 ετών και συνεχίζει να καρποφορεί έως και εκατό ετών, με πλήρη σοδειά κάθε 2-4 χρόνια. Οι σπόροι του έχουν μόνο 60-70% πιθανότητα να βλαστήσουν. Ευδοκιμεί σε πλούσια, βαθιά εδάφη, τα οποία είναι χαλαρά και υγρά. Μπορεί επίσης να αναπτυχθεί σε βραχώδες, ασβεστολιθικό έδαφος. Μπορεί να επιβιώσει από την ξηρασία και τις υψηλές θερμοκρασίες, καθώς και από τους ψυχρούς ανέμους.

Εκτός από την Κεφαλονίτικη Ελάτη, υπάρχουν επίσης πολλά άλλα είδη δέντρων και θάμνων, όπως το πουρνάρι, η πουρνάρι, η καπνιά, το σουμάκ ή ρουδί, δύο είδη άγριας φράουλας και πολλά άλλα. Μπορείτε επίσης να δείτε μικρούς θάμνους και χόρτα, όπως ασφάκα, θυμάρι, λαδανιές και αμάραντο. Ο θάμνος Flomis fruticosa φυτρώνει παντού. Σύμφωνα με την έρευνα των Phoetos και Damboldt η χλωρίδα της περιοχής του Αίνου καλύπτει μόνο δύο κύριες ομάδες, τα Pteridophyta και τα Spermatophyta και αποτελείται από 350 είδη, αλλά είναι βέβαιο ότι υπάρχουν πολλά άλλα που δεν αναφέρονται στις μελέτες. Από τα 8 είδη και υποείδη που είναι ιδιόμορφα για την Κεφαλονιά, τα ακόλουθα 4 είναι ενδημικά του Εθνικού Δρυμού : Viola cephalonica: εμφανίζεται σε ύψος 1500-1600m και αναπτύσσεται στις σχισμές των ασβεστολιθικών βράχων καθώς και σε πετρώδες έδαφος.

Saponaria aenesia: εμφανίζεται σε υψόμετρο 400-1400m και αναπτύσσεται σε ασβεστολιθικά, πετρώδη εδάφη. Scutellaria rubicundasubsp. Cephalonica: συναντάται σε υψόμετρο 1500-1600m και αναπτύσσεται σε βραχώδη, ασβεστολιθικά μέρη.

Ajuga orientalis subsp. aenesia: εμφανίζεται σε ύψη 400-1600m και αναπτύσσεται σε ασβεστολιθικά, πετρώδη εδάφη. Πολλά άλλα φυτρώνουν στον Αίνο, τα οποία είναι επίσης ενδημικά σε άλλα μέρη της Ελλάδας.

Ορισμένα από αυτά ανακαλύφθηκαν και ταξινομήθηκαν για πρώτη φορά στην Κεφαλονιά και, φυσικά, στον Αίνο, όπως το Poa cephalonica, το Campanula garganica cephallenica, το Erysimum cephalonicum και διάφορα άλλα. Ως εκ τούτου, τους δόθηκε το όνομα του νησιού. Αργότερα, τα είδη αυτά ανακαλύφθηκαν και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. Η Abies cephalonica, βέβαια, ανήκει επίσης σε αυτή την κατηγορία της αυτοφυούς χλωρίδας.